corrighínu , nm: corríginu,
corróxinu,
corrúxinu,
currighinu,
currughinu,
currúxinu Definizione
boghe mescamente de animale (àinu, boe, leone), ma fintzes de gente; murrúngiu de istentinas
Sinonimi e contrari
borrighinu,
borróchinu,
corrinu,
gridas,
irrónchiu,
órriu
Modi di dire
csn:
pràngiri a corrúxinu = prànghere a órrios, a corrighinu; currúxinu de prantu = cadha de prantu, prantu a órrios
Frasi
in campu s'intendhent corrighinos de àinu ◊ dhoi fiant is moentis totu a currighinus ◊ búmbitus e agrónius e iscràmmius e isciarrocus e súrbius e borrocus e currúghinus e cónius
2.
s'intendhiat piantu, giuilamentos e corrighinos ◊ si fiat abbrancada apitzus prangendi a corrúxinu
3.
custus funt currúxinus de bentri isbuida ◊ iat abboxinau chi pariat unu tiàulu a sfinitzus e a corróxinus de brenti
Cognomi e Proverbi
prb:
currúxinu de mobenti no àrtziat a celu
Terminologia scientifica
bga
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
braiment,
cri plaintif
Inglese
bray,
cry
Spagnolo
rebuzno,
grito de llanto
Italiano
ràglio,
grida di pianto
Tedesco
Iahen,
Schrei.